കര്‍ത്താവ്‌ ക്ഷമിക്കും (ഭാഗം 7)

(ഇന്നാ പിടിച്ചോ അടുത്ത ഭാഗം !)

പറയാതെ തന്നെ അതേതു ബോംബാണെന്നു ഊഹിച്ചവര്‍ക്ക് വേണ്ടി അതേ, അത് തന്നെ, അല്ലാത്തവരുടെ അറിവിലേക്കായി അത്, സാക്ഷാല്‍ എലിസബത്ത് മഹാ-കന്യാസ്ത്രീ !

ഞാന്‍ ക്ലാസ്സിലൂടെ  നടന്നു  ചെല്ലുമ്പോള്‍ എലിസബത്ത് ചുവന്ന കണ്ണുകളും ആന്‍ മേരി ചമ്മിയ മുഖവും ആയി ഇരിക്കുന്നു.  എന്താണവോ സംഭവിച്ചത് ?

'എന്ത് പറ്റി എലിസബത്തെ ?'
എലിസബത്ത്‌ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നുമാത്രമല്ല കണ്ണ് ഒന്നുകൂടി ചുവപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു നോട്ടം. എങ്ങനാണാവോ തോന്നുമ്പോള്‍ ഇതു ചുവപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്‌.

പെണ്ണല്ലേ  ജാതി  എന്താ  കഴിയാത്തതല്ലേ ?

'എന്താ സംഭവം ?' ഞാന്‍ വീണ്ടും.

'സംഭവം, ഞാന്‍ വൈകിട്ട് കാണുമ്പോള്‍ പറയാം' ഫുള്‍ കലിപ്പിലാണ്. എന്റമ്മോ ഈ സാധനത്തിനെ ഇങ്ങനെ ഇതാദ്യമായാണ് കാണുന്നത്. എന്ത് പണ്ടാരം ആണാവോ ? പെട്ടെന്ന് എനിക്ക്  തോന്നി,  ഇവളുമാരെ എല്ലാം താങ്ങി നടക്കുന്ന എനിക്കിത് കിട്ടണം. എനിക്ക് എന്തോ  ഭയങ്കര ദേഷ്യം വന്നു.

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു 'അതിനു ആര് കാണുന്നു,  ഇനി നമ്മള്‍ കാണണോ  വേണ്ടയോ എന്ന്  ഞാന്‍ തീരുമാനിക്കും'

സംഭവം എലിസബത്തിന് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. ഞാന്‍ നിര്‍ത്തിയില്ല, എനിക്ക് ശരിക്കും ഇളകി.

'മനസ്സിലായാ എലിസബത്തിന് ? അത് നല്ല ശബ്ദത്തിലായിരുന്നു. ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോള്‍ ക്ലാസ്സ്‌ നിശബ്ദം. ആന്‍ മേരി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി അപ്പോള്‍ തന്നെ തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു.

അവളുടെയൊക്കെ @#&$*! എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ആ മേശപ്പുറത്ത് ഒരൊറ്റ അടിയാണ്, സാമന്യം നല്ല ശബ്ദത്തില്‍. ക്ലാസ്സിന്റെ അവസ്ഥ മൊത്തത്തില്‍ ഭീതിതമായി.

ഞാന്‍ നേരെ ക്ലാസ്സില്‍ ചെന്നിരുന്നു. എന്നാലും അവളുടെ ഒരു  അഹന്ത. എനിക്ക് ദേഷ്യം അടക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല. 

'കന്യാസ്ത്രീ ആയിപ്പോയി അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ...' അറിയാതെ വായില്‍ നിന്നും ചാടി.

'അല്ലെങ്കില്‍ ?' നോക്കുമ്പോള്‍ നന്ദന്‍ നേരെ മുന്‍പില്‍ നില്‍ക്കുന്നു. ഈ തെണ്ടി കറക്റ്റ്  ആയി എങ്ങനെ  എത്തി ? മാത്രമല്ല അവന്റെ മുഖത്ത്  ഒരു പുഴുങ്ങിയ ചിരിയും.

'ഒന്ന് പോയെടാ, നിന്നു തോലിക്കാതെ'

'എടാ, നിന്നെ ഞാന്‍ നോക്കി നടക്കുകയായിരുന്നു, ഇതു ആലയിലാണ് നീ മേയുന്നത് എന്നറിയാന്‍, കിട്ടിയെടാ കിട്ടി, ഇതു മതി, ബാക്കി ഞാന്‍ പിടിച്ചോളാം'

'നീ എന്റെ വായില്‍ നിന്നും എന്തെങ്ങിലും കേള്‍ക്കും, പോടാ ചൊറിയാതെ' അവന്‍ എന്തെങ്ങിലും ചെയ്യട്ടെ, എനിക്ക് കലിപ്പ് തീര്‍ന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു.

ഞാന്‍ ബുക്കെടുത്ത്‌ ഇറങ്ങി നടന്നു, ഇംഗ്ലീഷ് ക്ലാസ്സ്‌ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ ആരോടും ഒന്നും ചോദിക്കാതെ ക്ലാസ്സിലൂടെ നേരെ അങ്ങ് നടന്നുപോയി. പാവം വിജയം ടീച്ചര്‍.  ഞാന്‍ ഒന്നും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല നേരെ ദിയെഫെയുടെ മുന്നില്‍ ഇരുന്നു. അഞ്ചാറു സിഗരെട്ടു ഒരുമിച്ചു വലിക്കാനാണ് ആദ്യം തോന്നിയത്. പക്ഷെ അത് ബുദ്ധിമുട്ടായത് കൊണ്ട് ഒന്നൊന്നായി വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.  അഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഗോപിയും രാജേഷും ക്ലസ്സിലേക്ക്‌ ഓടിപ്പോകുന്നു. വിളിക്കണം എന്ന് തോന്നിയതാണ്. പിന്നെ തോന്നി ഒറ്റെക്കിരിക്കാം അതാ നല്ലത് എന്ന്.

പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ   അവന്മാര്‍ തിരിച്ചെത്തി. 'എന്താടാ ഒറ്റെക്കിരിക്കുന്നത് ?'

'ഏയ്‌ ഒന്നുമില്ല, ക്ലാസ്സില്‍ ഇരിക്കാന്‍ ഒരു സുഖം തോന്നുന്നില്ല'

പെട്ടെന്ന് വേറൊരു ശബ്ദം 'മുഴുവനും പറയെടാ !' നന്ദനാണ്.

നശിപ്പിച്ചു ! ഞാന്‍ പോന്നത് കാരണം ഇരിക്കപൊറുതി ഇല്ലാതെ എന്തെങ്ങിലും നുണ പറഞ്ഞു ഇറങ്ങിയാതാവും, തെണ്ടി.

'ഞാന്‍ പറയാം ബാക്കി,  അവനോടു  ആരും  ചോദിക്കണ്ട'  നന്ദന്‍ അതങ്ങോട്ടു    ഏറ്റെടുത്തു. രാജേഷും വിജയനും പരസ്പരം മിഴിച്ചു നോക്കി. നന്ദന്‍ ക്ലാസ്സില്‍ വച്ചുണ്ടായ സംഭവം അവരോടു പറഞ്ഞു.

'എന്താണ്ടാ ഇതു ?' വിജയന്‍.

'എല്ലാവരും ഇരിക്ക്, ഞാന്‍ പറയാം.' ഒരു കഥ എനിക്ക് തരണേ എന്ന് സാക്ഷാല്‍ 'പയ്യനെ'  മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ച്‌ തുടങ്ങി.

'അതായത് ഞാന്‍ ആദ്യം ആ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു പെണ്ണിനെ നോക്കിയതും പിന്നെ ആ പെണ്ണ് ഗോപിക്ക് ലൈന്‍ ആയതും അത് പിന്നീട് പൊളിഞ്ഞതും എല്ലാം നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമല്ലോ ?

'ആ, അതും ഇതും തമ്മില്‍ എന്താടാ ബന്ധം ?' രാജേഷ്‌.

എടാ 'പൂമാനമേ' അത് തന്നെയാ ഞാനും ആലോചിക്കുന്നത് ! എങ്ങനാ ഇതു തമ്മില്‍ ഒന്ന് ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന് !

പക്ഷെ എന്റെ തുടക്കം മോശമായില്ല എന്നെനിക്കു തോന്നി. ഓക്കേ, അപ്പോള്‍ അടുത്ത ഭാഗം...

'അന്ന് ഗോപി വെള്ളമടിച്ചു കരഞ്ഞ ദിവസം, ഞാന്‍ ഈ സിസ്ടരെ കണ്ടിരുന്നു, നാന്‍ അവരോടു ഈ ഗോപിയുടെയും ആന്‍ മേരിയുടെയും കാര്യം ചോദിച്ചു. പക്ഷെ അന്നവര്‍ ഒന്നും അറിയില്ലെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. പിന്നീട് അതായത് ഇന്നലെ ആന്‍ മേരി എന്നോട് പറഞ്ഞു അവര്‍ സിസ്റ്റര്‍ പറഞ്ഞിട്ടാണ് അതില്‍  നിന്നും മാറിയത് എന്ന്. അത് കൊണ്ട് ഞാന്‍ അതിനെ എന്ന് അവരുടെ ക്ലാസ്സില്‍ വച്ചു ചെറുതായി ഒന്ന് പേടിപ്പിച്ചു. അത്രയേ ഉള്ളു'

കര്‍ത്താവേ കാത്തോളണമേ !

'ആ.... ഞാന്‍ എങ്ങോട്ട് വരുമ്പോള്‍ ആ സിസ്റ്റര്‍ കണ്ണൊക്കെ കലങ്ങി ഇരിക്കുന്നുണ്ട്‌, അപ്പൊ അതാണു കാര്യം. കാര്യം ഗോപി നമ്മുടെ ഫ്രണ്ട് ആണ് എന്നാലും ഒരു കന്യസ്ത്രീയോടു ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യാന്‍ പടില്ലെടാ'. നന്ദന്‍ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചു.

അതേറ്റു ! അതേറ്റു ! എന്ന് തുള്ളിചാടണം എന്ന് തോന്നി. ലോക-കുറുക്കനെ ആണ് ഞാന്‍ മറച്ചിരിക്കുന്നത്.

സാക്ഷാല്‍ ക്രിസ്ത്യാനി, രാജേഷ്‌ പക്ഷെ പറഞ്ഞത് , 'കോപ്പ് എടവാട് കാണിച്ചിട്ട് എന്തൂട്ട്  കന്യാസ്ത്രീ, നീ കൊടുത്തത് നന്നായെടാ'.

'പട്ടരെവിടെയാടാ ?' വിജയന്‍

'പട്ടരും ചാത്തനും ദിനേശനും, ഒറ്റ അവന്മാരെയും കാലത്ത് മുതല്‍ കാണാനില്ല. നന്ദന്‍ പറഞ്ഞു.

അപ്പൊ എനിക്ക് തോന്നി എവിടേയോ പ്രോഗ്രാം സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്, അത് മാരാര്‍ റോഡിലെ വൈന്‍ ഷോപ്പിലാണോ അതോ കോലോത്തും പാടത്തെ ഷാപ്പിലാണോ എന്ന് മാത്രം നോക്കിയാല്‍ മതി. രണ്ടായാലും ഇന്നു ഒന്ന് പൂശണം.

'വാടാ രണ്ടെണ്ണം അടിക്കാം' ഞാന്‍ ബാക്കിയുള്ള 'അവന്മാരെ' വിളിച്ചു.

'കശുണ്ടോടാ കയ്യില്‍ ?' ചപ്പലുണ്ണിയുടെ ചോദ്യം.

'അതോക്കെയുന്ടെടാ' എന്ന് വിജയന്‍

'ഇന്നു എന്റെ വക !' രാജേഷ്‌. ദൈവമേ എല്ലാ അവന്മാരും എന്ന് കശുപെട്ടി പോളിച്ചാണോ വന്നിരിക്കുന്നത്.

തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍, എല്ലാവരും നല്ല ഫിറ്റ്‌, നന്ദനും രാജേഷും ഒഴിച്ച്, ആ തെണ്ടികള്‍  കുടിക്കില്ലല്ലോ ! (കുടിക്കുവാരുന്നു ഇതിലും നല്ലത്, അല്പമെങ്ങിലും വെളിവുണ്ടാകുമായിരുന്നു, കേട്ടിട്ടില്ലേ 'കുടിക്കാത്ത എട്ടുകാലിയെക്കാള്‍ നല്ലത്,  കുടിക്കുന്ന സ്റാന്‍ലി ആണെന്ന് !')

മോര്‍ണിംഗ് ബാച്ചുകള്‍ പോയിക്കാണണം. നന്നായി, അല്ലെങ്കില്‍ അവളുമാരെ വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരുമായിരുന്നു.

പക്ഷെ എന്തായിരിക്കും എലിസബത്തിന് പറ്റിയത് ? എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും പിടികിട്ടുന്നില്ല. വീണ്ടും ടെയെഫെയുടെ മുന്‍പില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ തോന്നി, പോകാമായിരുന്നു, അവന്മാര്‍ പല പ്രാവശ്യം വിളിച്ചതാണ്. സിനിമക്ക്. പക്ഷെ ഒരു മൂഡ്‌ തോന്നിയില്ല. ഒരു സിഗരട്ട് കത്തിച്ചു അങ്ങിനെ കാറ്റ് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍, ദേ പോകുന്നു രാധാകൃഷ്ണന്‍ സാര്‍. പെട്ടെന്ന് സിഗരട്ട് കളഞ്ഞുകൊണ്ട്  ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു. സാറിനു മനസ്സിലായിക്കാണണം, എന്റെ എഴുന്നേല്‍ക്കുന്ന രീതി കണ്ടാല്‍ ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാകും. സാര്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പോയി. കൂടെ എന്റെ ഒരു സിഗരെട്ടും പോയി !

പെട്ടെന്ന് ആന്‍ മേരി ഗേറ്റ് കടന്നു വന്നു. അപ്പൊ ഇവറ്റകള്‍ പോയിട്ടില്ലേ ? ചതിച്ചോ കര്‍ത്താവേ  ? (കൂടെ കൂടെ ഇങ്ങനെ  വിളിക്കുന്നത്‌ കൊണ്ട് കര്‍ത്താവിനു വിഷമം ഒന്നും അവുല്ലല്ലോ അല്ലേ ?)

'ആഹാ, ഇവിടുണ്ടായിരുന്നോ ?' ചോദ്യം എന്നോടാണ്.

'ഉം എന്ത് വേണം ?' ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

അതേ ടോണില്‍ ആന്‍ 'ഹും നല്ല ഫിറ്റ്‌ ആണല്ലേ ? എന്തെങ്ങിലും ആകട്ടെ, വേഗം വാ'

'എങ്ങോട്ട് ?'

'എങ്ങോട്ട് ആണെന്നോ, നല്ല കഥയായി. സിസ്റ്റര്‍ ഇന്നു കരച്ചിലോടു കരച്ചിലായിരുന്നു. ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടും ഇല്ല. എന്ത് പണിയാ സുര്യന്‍ കാണിച്ചത്, അത് ഒരു പാവമല്ലേ ? അതിനെ ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ട എന്ത് കാര്യമാണ് ഉണ്ടായത് ?'

'ഓ, അതാണോ കാര്യം, എന്നെ ഭരിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും ഞാന്‍ ലൈസെന്‍സ് കൊടുത്തിട്ടില്ല. എന്ത് കാര്യത്തിനാണ് കാലത്തെ തന്നെ അവള്‍ എന്നോട് ചൂടായത് ?'

'എന്നാലും എന്തെങ്ങിലും ആവട്ടെ, ഇപ്പൊ ഒന്ന് വന്നു അവരെ ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചു വിട്.'

'എന്തിനു ?'

'വാശി കള സുര്യാ, എല്ലാം ഞാന്‍ പറയാം, ആദ്യം സിസ്ടരെ ഒന്ന് പിരിച്ചു വിട് \'

'എന്ത് പറയാമെന്നു ?'

'നടന്നതെന്താണെന്ന് ഞാന്‍  പറയാം, ഇപ്പൊ വാ' ആന്‍ എന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു. ഇന്നലെ തോന്നിയ ആ സുഖം ഒന്നും എന്ന് തോന്നിയില്ല. ഇതിങ്ങനെ അവസാനിക്കും എങ്കില്‍ അതല്ലേ നല്ലത് എന്ന് തോന്നി.

അവരുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറുമ്പോള്‍ എലിസബത്ത് ഏതാണ്ട് മരിച്ച വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ പോലെ ഇരിക്കുന്നു. കണ്ണും മുഖവും എല്ലാം വീര്‍ത്തു കെട്ടി, ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം 'നാശകോശമായി', ആകെ കൂടി ഒരു 'കെട്ടിയോന്‍ മരിച്ച കെട്ടിയോളുടെ' പോലെ.

എന്നെ കണ്ടതും കണ്ണീര്‍ ഡാമിന്റെ ഒരു ഷട്ടര്‍ കൂടി തുറന്നു. കൂടെ സൈക്കിള്‍ ചെയിന്‍ ചെയിന്‍ കവറില്‍ ഒരയുന്ന പോലെ വിട്ടു  വിട്ടുള്ള കരച്ചിലിന്റെ ശബ്ദവും.

ഞാന്‍ പോയി അടുത്തിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ആരെങ്ങിലും കണ്ടാല്‍ തീര്‍ന്നു ! പിന്നെ അജിത്‌ സാറിനെ ചെന്നു കണ്ടു കാലുപിടിച്ചാല്‍ മതി, പുതിയ അഡ്മിഷന്. അതെന്തെങ്ങിലും ആവട്ടെ, ഈ കരച്ചില്‍ കാണുമ്പോള്‍ സാധനത്തിനെ അങ്ങോട്ട്‌ തല്ലി കൊന്നാലോ എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ട്.

എന്നാലും 'മാന്നാര്‍ മത്തായി' സ്റ്റൈലില്‍, എല്ലാം അടക്കിക്കൊണ്ടു, ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

'എന്തേ എലിസബത്തിന് പറ്റിയത്, ഇതുപോലെ കരയാന്‍ ഞാന്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ? ഇനി അഥവാ ഞാന്‍ എന്തെങ്ങിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്ങില്‍ എലിസബത്ത്‌ അതങ്ങോട്ടു ക്ഷമിക്ക്.'

എലിസബത്ത്‌ മറുപടിയായി കരച്ചിലിനെ, ഏങ്ങലടി എന്ന രൂപത്തിലാക്കി പബ്ലിഷ് ചെയ്തു. ഫലത്തില്‍ രണ്ടും ഒന്ന് തന്നെ, ശല്യം...

ഒരല്പം മധുരം ചേര്‍ത്താലേ, ഈ വക ക്ടാങ്ങളെ ഒന്ന് ഒതുക്കാന്‍ പറ്റു, അത് കൊണ്ട്  ഞാന്‍ 'ആ മറ്റേ ചെക്കന്‍ പറഞ്ഞ പോലെ കുറച്ചു പഞ്ചസാര ഇട്ടു അങ്ങോട്ട്‌ ഇളക്കികൊണ്ട്' (സല്ലാപം) വീണ്ടും....

'എലിസബത്തെ...... (നോ റിപ്ലെ)....... എലിസബത്തോ...... (നോ റിപ്ലെ)....... ഏലിക്കുട്ടിയെ (ബാലചന്ദ്രമേനോന്‍ 'ടോണ്‍')................ ഏലിയാമോ.........'

അവസാനത്തെ രണ്ടെണ്ണം അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നപ്പോള്‍, എലിസബത്ത് തീവണ്ടി ഇടിച്ചിട്ടു ഒന്നും പറ്റാതെ എഴുന്നേറ്റു വന്നവനെ കാണുന്ന ഒരു ഭാവത്തില്‍ എന്നെ നോക്കി. കണ്ണ് രണ്ടും തള്ളി,  ഇപ്പോള്‍ പുറത്തേക്കു ചാടും എന്ന നില.

കൈ മുഖത്തിന്‌ താഴെ പിടിക്കണോ ? അല്ല, ഇനി എങ്ങാന്‍ അത് രണ്ടും ഊരി വീണാലോ ?

ഒരു ചിരി ക്ലാസിന്റെ വാതിലില്‍ എവിടെയോ വന്നു നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. അവളുടെ ഭാവം കണ്ടാല്‍ അറിയാം, ഇപ്പൊ അത് കേറി പിടിക്കും. അത് ഇരിക്കുന്ന ബഞ്ച് വരെ എത്തി, പെട്ടെന്ന്  എലിസബത്തിന്റെ മുഖത്ത് കയറി അങ്ങ് സ്വയം അവരോധിച്ചു.

ഒരു ചിരി ! (കാര്യം എന്തൊക്കെ ആണെങ്കിലും ആ ചിരിക്കൊരു ഭംഗിയൊക്കെ ഉണ്ട് !)

'ഈ സൂര്യന്‍‍,  (ഏതു സൂര്യന്‍, &$#*@ !)  കാലത്തെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് വിഷമം ആയി എന്ന് തോന്നുന്നു, അത് കൊണ്ടാണോ പോയി ശരിക്കും 'മിനുങ്ങിയത്'. എലിസബത്ത്‌ ഇങ്ങോട്ട്.

പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഒരു കാര്യം, എന്തെല്ലാം വ്യാഖാനങ്ങള്‍ !

മിനുങ്ങുകയോ ? അപ്പൊ ഞാന്‍ പാല-പൊന്‍കുന്നം അച്ചായനായി ആണോ ഇവളുമാര് കണ്ടിരിക്കുന്നത് ? അതോ ഇവളുമാരുടെ മുണ്ടക്കയം - കട്ടപ്പനക്കാരന്‍ കെട്ടിയവന്‍ റബ്ബര്‍ വര്‍ക്കിയോ  ?

എന്തായാലും വടി തന്നിട്ട് അടിക്കാതെ പോകുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ !

'പക്ഷെ എലിസബത്ത്‌ എന്നെ മനസ്സിലാക്കാതിരുന്നത് മോശമായി'

നേരത്തെ കണ്ടതിനേക്കാളും  മോശമായി എലിസബത്തിന്റെ മുഖം. ഈ കോലത്തില്‍ ഇതിനെ ഇവിടെ വിടുന്നതാണ് നല്ലത്. മാത്രമല്ല ആന്‍ മേരി മയിലെണ്ണയില്‍ വീണ ഈര്‍ക്കില്‍ മാതിരി ആണ് നില്‍ക്കുന്നത്. അത് കൊണ്ട് ഇത്രയും വേഗം സംഗതിയുടെ കിടപ്പ് അറിയണം.

'വേഗം വാ, ആരെങ്കിലും കണ്ടാല്‍, അത് മതി എല്ലാവരും ഇന്നുതന്നെ പുറത്താകും' ഇതും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ പുറത്തോട്ടിറങ്ങി. പിന്നാലെ ആന്‍ മേരിയും എലിസബത്തും.

പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. 'എന്നാല്‍ പിന്നെ കാണാം' എന്നിട്ട് ആനിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി, എന്താണ് പരിപാടി എന്ന ഭാവത്തില്‍. ആന്‍ എന്നെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. പണ്ടാരം, അപ്പൊ എന്ന് പറയാന്‍ വഴിയില്ല.

ആട്ടിടയത്തിയുടെ പിടി വിടുകെലായിരിക്കും !

ഞാന്‍ ശക്തന്‍ സ്റ്റോപ്പില്‍ എത്താറായപ്പോള്‍ മുന്‍പില്‍ ദേ ആന്‍ മുന്‍പില്‍ !

'എന്ത് പണിയാ കാണിച്ചത്, ഞാന്‍ തിരിച്ചു വന്നപ്പോള്‍ ആളെ കാണാന്‍ ഇല്ല!

'അതിനു താന്‍ ആഗ്യം കാണിച്ചത് രക്ഷയില്ലന്നല്ലേ ?'

'ഇങ്ങനൊരു ബുദ്ധൂസ് !'

എടീ എടീ ഞാന്‍ ആരെന്നു വിചാരിച്ചു, അനിയത്തിപ്രാവിലെ നായകനോ ? വിട്ടേക്കാം, കിട്ടാനുള്ള 'കൊടമ്പുളി' എന്തിനാ വെറുതെ പട്ടിക്കു കൊടുക്കുന്നത് !

'ആന്‍ കാര്യം പറ, എന്താ എലിസബത്തിന് പറ്റിയത് ?'

'ആദ്യം തന്നെ ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ, എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാണ്'

ഈ  &$#@*മോള്‍ക്ക്  വളച്ചു കെട്ടാതെ കാര്യം പറയാന്‍ അറിയില്ലല്ലേ ?

'നീ കാര്യം പറയെടി' ഞാന്‍ തനി 'അച്ചായനായി'.

'നമ്മള്‍ കോഫി കഴിക്കാന്‍ പോയകാര്യം ഞാന്‍ സിസ്ടരിനോട് പറഞ്ഞു'

'അതിനെന്താ ?'

'പിന്നെ ...'

'പിന്നെ ?'

'നമ്മള്‍ വിഷുവിന്റെ തലേ ദിവസം കറങ്ങാന്‍ പോകുന്ന കാര്യവും പറഞ്ഞു'

ചതിച്ചോ കര്‍ത്താവേ, ഇവള്‍ എന്നാ പണിയാ കാണിച്ചത്. ഇതൊക്കെ ചെന്നു ആ മുതലിനോട് പറയേണ്ട വല്ല കാര്യവുമുണ്ടോ ? എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് പോരെ കുമ്പസാരം !

'ശരി, അതും ഇതും തമ്മില്‍ എന്ത് ബന്ധം ?'

'ഒരു കുരുക്കില്‍ നിന്നും നിന്നെ കര്‍ത്താവ്‌ രക്ഷിച്ചിട്ടു നീ വേറൊന്നില്‍ ചെന്നു ചാടാന്‍ പോവുകയാണോ എന്ന് ചോദിച്ചു സിസ്റ്റര്‍ എന്നെ കുറെ ചീത്ത പറഞ്ഞു'

ദൈവമേ, സംഗതി പിടിച്ചതിലും വലുതാണല്ലോ അളയില്‍ !

'സിസ്റ്റര്‍ അങ്ങിനെയൊക്കെ പറയും, അവര്‍ക്ക് അങ്ങിനെ വല്ല ചിന്തയുമുണ്ടോ ?' ഞാന്‍ എന്റെ ആവേശം ഒരു തരത്തില്‍ പ്രകടിപ്പിച്ചു.

'എന്നാലും സൂര്യന്‍ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കിയേ, എന്ത് അബദ്ധം ആയേനെ ?'

'എങ്ങനെ അബദ്ധം ആവും ?'

'സിസ്റ്റര്‍ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാനും ആലോചിച്ചത്, എന്തെങ്ങിലും അബദ്ധം പറ്റിയിരുന്നെങ്ങില്‍ ...'

ഏകദേശം നാശം ആയി എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി, ഇനി തുരുപ്പു ഗുലാന്‍ ഇറക്കുകയെ ആകെ ചെയ്യാന്‍ ബാക്കിയുള്ളൂ.

ഇറക്കവനെ, വെട്ടാമെങ്ങില്‍ വെട്ടിക്കോ !

'എന്ത് അബദ്ധം ? തനിക്കെന്നെ ഇഷ്ടമാണ്, എനിക്ക് തന്നെയും, പിന്നെ ആര്‍ക്കാടോ പ്രശ്നം'

ആന്‍ മേരിയുടെ കണ്ണില്‍ വെടിക്കെട്ട്‌, അതും നെന്മാറ വേലയുടെ വെടിക്കെട്ട്‌ !

ഒരു നിമിഷം എല്ലാം നിശ്ചലം, ആന്‍ എന്റെ മേലേക്ക് വീഴും എന്ന് തോന്നിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വിളിച്ചു.

'ആന്‍, അതൊന്നും താന്‍ കാര്യമാക്കെണ്ടാടോ, നോക്കൊരു ദിവസം അടിച്ചു പൊളിക്കണം, അതല്ലേ ?'

'പക്ഷെ സിസ്റ്റര്‍ എന്നെക്കൊണ്ട് കുരിശിന്മേല്‍ തൊട്ടു സത്യം ചെയ്യിച്ചു, ഞാന്‍ പോകുല്ല എന്ന്. കുരിശുതൊട്ടു സത്യം ചെയ്‌താല്‍ അത് ഞങ്ങള്‍ തെറ്റിക്കില്ല.'

'അപ്പൊ ?' എന്റെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും ഏകദേശം അസ്തമിച്ചു. ഇനി ചെറിയ ഒരു അരണ്ട വെളിച്ചം മാത്രം.

'സിസ്റ്റര്‍ പറഞ്ഞു ഇല്ല പരിശുദ്ധിയോട് കൂടി വേണം നമ്മള്‍ ഒരാളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ എന്ന്. അതുകൊണ്ട് എല്ലാം മുറ പോലെ കഴിയട്ടെ, എന്നിട്ടാകാം.....' ആനിന്റെ ചിരി.

'ഇവള്‍ക്കെന്താ 'കല്യാണഭ്രാന്തോ' ? ഗോപിയുടെ കാര്യത്തിലും ഇതു തന്നെ ആയിരുന്നല്ലോ സ്ഥിതി.

ചുരുക്കത്തില്‍, ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കണ്ടത് വടികുത്തി പിരിഞ്ഞു !

അപ്പൊ അതാണു കാര്യം, നമ്മുടെ 'പ്ലൂട്ടോണിയം ശേഖരം' നേരെ എലിസബത്തിനോട് ചെന്നു ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങള്‍ മൊത്തം അങ്ങോട്ട്‌ കുമ്പസാരിച്ചു. കന്യാസ്ത്രീ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞാട് വഴിതെറ്റാന്‍ പോകുന്നു. കന്യാസ്ത്രീ നേരെ 'മറ്റേ' വെള്ളം തളിച്ച് അവളെ പാപചിന്താവിമുക്തയാക്കി. ന്ച്ചാല്‍ അവളുടെ ചൂടായി കിടന്ന 'മരുന്ന് ശേഖരം' കന്യാസ്ത്രീ വെള്ളമൊഴിച്ച് കെടുത്തി !

എടി എലിസബത്തെ ദുഷ്ടേ, സുനാമി !!

എന്റെ ഇല്ല 'കൊച്ചു' സ്വപ്നങ്ങളും പൊട്ടിയില്ലെടി, പൊട്ടിയെന്ന് മാത്രമല്ല, സകലതും അത് തകര്‍ത്തു കളയുകയും ചെയ്തു, ആന്‍ മേരി, ജെല്ലി ബാഗ്, എല്ലാം, എല്ലാം.

എന്ത് ചെയ്യും എന്നൊന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിയേ എന്റെ പുണ്യാളാ, നിന്റെ സര്‍പ്പം, പാപം, വിലക്കപ്പെട്ട കനി, ആദം, ഹൌവ്വ എന്നിങ്ങനെ ഉള്ള സംഭവങ്ങള്‍ എല്ലാം അടിസ്ഥാനമാക്കി എലിസബത്തിനെ ഒന്ന് ഉപദേശിച്ചു മനസ്സിലാക്കിക്കണം എന്ന് കരുതിയതാണ്.

പക്ഷെ ഈ അച്ചന്മാരെയും കന്യാസ്ത്രീകളും 'പരസ്പരം' മനസ്സിലാക്കും എന്നല്ലാതെ നമ്മള്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാകാന്‍ വഴിയില്ലല്ലോ !

എന്നാല്‍ ഇതു വല്ലാത്ത ചതിയായി, ഇതു വെറുതെ വിടേണ്ട കാര്യമല്ല. ഇതിനെ ഒരു വഴിക്കാക്കിയാലെ ഒരു സമാധാനം കിട്ടു.

അതിനുള്ള വഴി നമ്മള്‍ തന്നെ വെട്ടണം, വെട്ടാം നാളെ ആവട്ടെ !

(യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സംഭവിച്ചതില്‍ നിന്നും വത്യസ്തമായി ആന്‍ മേരിയെ നമ്മള്‍ ഇവിടെ  ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. കാര്യം  അവളെ ഈ കഥയില്‍ ആവശ്യമില്ല, പലപ്പോളും പല  കൂട്ടിമുട്ടലുകളും ഉണ്ടായെങ്ങിലും പിന്നെ അവള്‍ ഞങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ ഒരു കഥാപാത്രം അല്ലാതായി.

രണ്ടു വര്ഷം കഴിഞ്ഞാണ് പിന്നെ ഞാന്‍ അവളെ ശരിക്കും കാണുന്നത്, അപ്പോള്‍ ഞാനും ചാത്തനും ആപ്പിള്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സെന്റെറില്‍ പഠിക്കുന്നു‍, പക്ഷെ അപ്പോളേക്കും ആന്‍ 'പ്രൊഫഷണല്‍' ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു, ന്ച്ചാല്‍ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായില്ല എന്നര്‍ത്ഥം. അപ്പോളും ചാത്തന്‍ സ്വാഹ !)